Yavrularına kol kanat gerdin,
Ta derinden yüreğine bastın,
Şefkatini bizden esirgemedin,
Ağladın, ağladın gülümseyemedin
Çorbamızda tuzu eksiltmedin,
Yanlış yapsakta bizi dinledin,
Yüzümüze halimizi vurmadın,
Adam olmamızı neçok isterdin..
Bitmeyen kavgalaela boğuştun,
Soğuktu üşüdük ellerimizi ovuşturdun,
Neler çektin bizi büyüterek neler,
Bunca gelecek belaları savuşturdun..
Çok hırpalandın canım anam çok,
Kokun üstümüzde buram buram,
Öpen koklayan sarıp sarmalayan,
Has bahcanın balısın canım anam..
Şimdi tutacak el ararsın,
Yanıma gelip konuşacak ses,
Canımın yongası yanındayım,
Konuş,dilediğince konuş,başkasın..
Yaşadıkca yaşa,
Hep kalbimdesin,
Sen çiçeğim,
Sen neşemsin..
Sen benim
Canım anamsın..
Selim Akman
Selim AkmanKayıt Tarihi : 11.5.2009 03:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)