Canım Ablama Şiiri - Kazım Karagöz

Babamın anasının adı, onun uğrusun,
Sevenlerin gözünde sen nazlı bir kuğusun.

Sağlık ocağı dedirtmiştin mahallemize,
Köyden gelenler düşsün diye sen önümüze,

Kendi yakının gibi ilgilenirdin hep bir,
Karşılığı olmadan evimize kim gelir...

Şimdi ekmek pişiren seni çağırır oldu,
Yolu çarşıya düşen aradı seni buldu.

Baş döndürecek kadar özveriyle dolusun,
Anlamasalar da sen mutluluğun yolusun...