Canım Şiiri - Alaattin Kürşat Derebaş

Gönlümden Sen Irmağı’nın suları akıyor
Cismini görümce ırmağım çağlıyor canım.
Uzaklardasın, seni görüp duyamıyorum
Günlerin zehir olduğunu sezdin mi canım ?

Tane tane damlalar atıyor bulutlardan
Sonbaharın son yaprakları koptu ağaçlardan
Deli fırtına kızıverdi çok yukarlardan
Kulağında patlasın, belki duyarsın canım.

Taşını, toprağını, düzlüğünü aşta gel
Havasını, suyunu, bayırını çıkta gel
Yaşadığın her şeyi bir kenara atta gel
Derdine derman olanı, bir say da gel canım.

Sensiz geçen zamana derya adını verdim
Büyük dalgalara karşın, esen küçük yeldim
Ben sürekli sana kızan, taşmış hırçın seldim.
Neden derya dediğimi anladın mı canım ?

Sen küçük bir kıvılcımdın, ben büyük bir yangın
Sönüp ötelere gitmek, senin hayat yazgın
Çektiğim bu sızılarmış benim kara bahtım,
Kenara ittiğini, şimdi anladım canım...