Canım Şiiri - Günal Aydın

Sonra umutlarım tükeniyor yokluğunda
Acılarım artıyor biraz daha
Senli her hatıra tekrar tekrar aklımda

Yazilasi değil içimdeki cümleler
Canım can çekişmekte hasretin ellerinde
Varlığım anlamsız kalıyor sensiz
Özlemek bu olsa gerek sessizce
Ama ne fırtınalar kopuyor içimde
Avazım çıktığı kadar susuyorum işte

Öyle ozlendinki kendimle seni konuşuyorum
Kokuna sarılıyor temmuzda üşüyorum
İsyanlar sarmış dört bir yAnimi
Gül yüzünde gülen gözlerini seyre daliyorum

Biliyorsun o resmine baktığımda
Her şeyi unuttuğumu
Ve garip dünyamın her şeyi sen olduğunu
Şu anda
Bu satırları okudun ve kendimden biliyorum dediğini duydum
Sonra sordun canım dedigimide duydunmu diye
Oysa ne canımlar işitti kulaklarım
Fakat senden sonra onlarında sahteliğini anladım
Beni çok güzel seven kadınım