Sende, bende, birer insanız.
Her şey, para değil ki, canım.
Etle kemikten, birer canız.
Her şey, para değil ki, canım.
Seni, beni yaratan, Allah,
Allah’ı unuttun, ha yallah.
Para, seni kurtarmaz, Billâh.
Her şey, para değil ki, canım.
Nasrettin Hoca’nın, abası,
Âdem, insanların babası,
Cebinde yoktu, hiç parası.
Her şey, para değil ki, canım.
Kuruş görmemiş, Havva ana.
Mutlu yaşamışlar, can cana.
Koca ömür bitmiş, yan yana.
Her şey, para değil ki, canım.
İnsanlara, bir haller olmuş.
Parayı gören, koşup almış.
Paksoy’um, bu hallere gülmüş.
Her şey, para değil ki, canım.
Kayıt Tarihi : 19.9.2014 09:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abbas Paksoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/09/19/canim-239.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!