Dilediğim her şeyi,
Yaşadığım her anı,
Anlatabiliyorum.
Sevdiğimi de söyleyebiliyorum,
Sevmediğimi de.
Ne ben ona kırılıyorum.
Ne de o bana alınıyor.
O kadar rahatım ki yanında.
Gözyaşlarım bile!
Beni terk edip salıveriyorlar kendilerini,
Onun kucağına.
Kaygılarımız yok.
Korkularımız da.
Hiç konuşmasa da,
Çok güzel dinliyor mesela.
Birlikte beni dinliyoruz gecelerce.
Hiç vazgeçmiyor benden de.
Mutlu değilsek de,
Huzurluyuz onunla.
Biliyorum o da beni çok seviyor.
Yalnızlığım;
Can[alan]ım benim.
03.10.2013 - 09.20
Sevda KaraKayıt Tarihi : 11.2.2014 10:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevda Kara](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/02/11/canim-231.jpg)
Kalbinde Yüce Allah vardır.
İnsanın kendisini yalnız düşünmesi bir his ve zandan ibarettir.
Şiirinize tam puan verdim kıymetli kardeşim.
TÜM YORUMLAR (2)