Bakma sokaklarında heybetle dolaştığıma
Ben bu şehre ait değilim canım
Uzak diyarlarda bir ceylan el koydu gönlüme
O gün bu gündür gördüğün ben değilim canım
Kaç gece koynunu açtı kaldırımlar bana
Kuştüyü yataklarda yatan, ben değilim canım
Sabahlara kadar sokaklardaki et pazarlıklarına
Yıldızlarda şahit, sadece ben değilim canım
Belki bin defa terk edip gitmek istedim
Bu şehirde beni tutan, ben değilim canım
Bu sefer tamam, kararlıyım, yolcuyum dedim
Mavi gözleri kalbime pranga yapan ben değilim canım
Halimden sürekli şikâyet etsem de
Adını özgürlüğümden çalan şu sokakta sersefil gezsem de
Hasretinden deli divane olup ölsem de
Gelemem ceylanım, bekleme beni
Bu İstanbul benim, alışkanlığım olmuş canım.
20.09.2011 01.30
Kayıt Tarihi : 21.9.2011 18:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!