Canım Şiiri - Necati Ocakcı

Uğraştım suçumu, tamir etmeye
Ne kadar istedim, olmadı canım
Niyetlendim kaç kez, çekip gitmeye
Sana olan tutkum, salmadı canım.

İlk gördüğüm anda, nasıl bulmuşsam
Seni istemeye, karar almışsam
Dilim kekeleyip, öyle kalmışsam
İçimdeki ataş, solmadı canım.

Adını yazmışım, kalem çakıma
Göğsüme saplanan, kırık okuma
Dürüp bukup koydum, gönül çıkıma
Hatıralar asla, ölmedi canım.

Kendi kendimize, ölüp bitsek de
Tavada kavrulup, yanıp tütsek de
Arada kavgayla, dövüş etsek de
Billâhi kimseler, bilmedi canım.

Bakmadım boyuyla, yarıçapına
Sarıldım sımsıkı, gönül ipine
Tıka basa koydum, aşkın küpüne
Doldurdum boşalttım, almadı canım.

Tüm kuyular bana, kazılmış gibi
Kara kalem ile, çizilmiş gibi
Alnıma tapuyla, yazılmış gibi
Bir türlü kaderim, gülmedi canım.

Necati derdiyle, baş başa kaldı
Mutluluk ritmiyle, sazını çaldı
Bir hata yaptıysa, çok pişman oldu
Başkaca bir sözüm, kalmadı canım.