Yolcuydum ama bekliyorum
günüme gün ekliyorum
benliğimdeki seni
canım diye saklıyorum.
Sonbahar akşamıydı
içimdeki ışık aşkın kanıydı
ruhumdan gecerken
gözlerimdeki hayalin
taa içime saklanmış anıydı.
Loş bir ışıktı odamı aydınlatan
kelimeler değildi sani bana anlatan
kalbimin derinlikleride
senden gelen ışıktı canım
bendeki seni yaratan.
Yol yol olmuştu anılarım
sel sel olmuştu duygularım
sana doğru yönelen
senin için günden güne eriyen
bir ben var içimde canım diye ölen.
Bir kelimeydi senden istediği
bir tebesümdü bana ver dediği
merhaba diye başlayıp
canımmm diye biten
içimdeki sendin bir ömür beslediği.
Gözlerindeki rengi alayım
sen iste ben uğruna öleyim
bir kerede olsa yanına geleyim
canımm diye uzun uzun sarılıp
canımm diye gözü yaşlı ayrılayım.
Kayıt Tarihi : 20.12.2009 20:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
serzeniş
![Muhittin Layık](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/20/canim-179.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!