Mevsimlerde yaşanır canım
Güzü hazan güzü hüzzam
Dalından ürkekçe kopan
Hasretin namesidir canıma konan
Sen yanımdan gittikçe
Ben de giderim sensizliğe
Ben giderken canıma kıyarım
Ben giderken canıma susarım
Ben canımı sende yaşarım
Gecenin soluğu vurdukça yüreğime
Sessizce atar canım diye diye
Seni sevmenin sevebilmenin
Nasıl derler senin canın olabilmenin
Can telaşındayım şimdilerde
Seni aramak, özlemek, gözlerini içebilmek
Can borcumdur imzasız senetsiz
Seni kaybetmenin korkusuysa
Canıma kastımdır bir kalemde
Hele umutlar da varsa her güneşle
Canıma can gelir keyifle
Sana canım diyebilmenin
Huzurundayım son günlerde
Senin canın da bensem eğer
Bu canı veren Tanrıya
Sonra sana,
Canım feda
(Aralık 1992)
Uğur Bayram GitgelKayıt Tarihi : 9.3.2007 16:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Uğur Bayram Gitgel](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/09/canim-104.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)