Canikom Şiiri - Mustafa Yaralı

Sonbahar da, ansız gelen bu sevda,
Beni sana, bağlamaz mı canikom.
Bedenimde, yüreğimde, kor peyda,
Can evimi, dağlamaz mı canikom.

Kış gelmeden, gönül dağı buzlarken,
Koyu duman, kızıllaşıp hızlarken,
Ciğerime, volkan düşüp sızlarken,
Damarlarım, lavlamaz mı canikom.

Dayanılmaz, hararetle kanımı,
Can dayanmaz ateş sarar canımı,
Senin aşkın, çiğde kalan yanımı,
Ateşinle tevlamaz mı canikom.

Güneşimi arakasına atar da,
Gökyüzünden yağmur gelip çatar da,
Güzelliğin, önü sıra, katar da,
Enginlere çağlamaz mı canikom,

Aşktan gayri, silahım yok koynumda,
Kemend olmuş, sarı saçlar boynumda,
Kıyıp bana, belki fidan boylumda,
Kaşın gözün, avlamaz mı canikom.

İnan bana, acı duymam vurursan,
Yazık olur, baş ucumda durursan,
Sevdiğine, bir gün pişman olursan,
Yaralarım kavlamaz mı canikom.

16.08.2012...Mustafa Yaralı