Canı yanar söz! dile gelse.

Şu uçan kara kargalar da nedir?
O kadar çok ki!,
Semayı kaplayan, titreten bunlar mı?
Bunlar mı özüne gem vuran
Utan, utan, utan
Canı yanar söz! dile gelse
Dil secdeye gelmiş
Ateş yığın, yığın kor, kor
Revan oldu özüne
Etrafın da dönen pervane dalkavuklar,
Uyan, uyan, uyan
Canı yanar söz! dile gelse...
Kolundan çekiştireni gördün mü?
Aklı kadar bir yol çizmiş kendine,
Pespaye düşlerine mapus etti
şeytanı bile uyuttular
Uyan, uyan, uyan
Canı yanar söz! dile gelse...
Bir umuttur aradığın ışık
belkide hayaldir bu acı
Tokmağı elin de tutan şu deyyusu gördün mü?
Hiç kendini kınamadı
Vurdu, vurdu, vurdu
Canı yanar söz! dile gelse