Canı Yanar mı Maviliklerin

Canı yanar mı maviliklerin
Tuz susatır mı içten içe Akdenizi mesela
Sızlatır mı gözlerini balıkların,mercanların
Yalnız olmadığını bilir mi Kıbrıs orada
Annesini tanır mı kokusundan
Lodos essin diye dua eder mi geceleyin
Çeker mi özlemini ılık ezan sesinin
güneyden okunan
İncinir mi şehit kanıyla sulanan toprak da
Besmelesiz atılan kibirli ayaklardan
Şûhedanın göz yaşı mıdır düşen
Yağmurla karışık yer yüzüne
Sağanak sağanak,
asil bulutlardan.

Hala kan sızar mı kıyısından Ege'nin
Çankkale boğazlar mı yine
Yedi başlı devleri korkusuzca
Kınalı elleriyle söndürmeye kalkar mı yanardağları
Top mermileri yükselir mi yine Seyitlerin omuzlarında
Zeybekler gibi kaldırır mı kollarını dalgalar ihtişamla
Mayınlar patlarken canı acır mı suların
Batık gemiler kurşun yarası mıdır sinelerde
Her yelkenli bir mızrak...
Ahh şu git geller de olmasa ne iyi olacak
Sahi sular da kabuk tutar mı zamanla
yürekler gibi ?

Kalbinde yüzerken takalar
Hep mi çatıktır kaşları Karadenizin
Hamsiler gitti diye mi kırgınlığı
tuluma, kemençeye...
Dumanı da, efkârı da eskilere dayanır bilirim de
Tütünü çay niyetine içmek de neyin nesi?
Fındık kabuğunu doldurur mu
Yeni yetme mevsimlik sevdalar.
Sırtındaki yük değil bilirim belini büken
Keşanlı gelinlerin, anaların
Yüzlerinden okunur her birinin hikayesi
Çölleşmeye durmuş, tuzlu ırmaklardan
Ağlama duvarı yanakları ...

İşte böyle Eren'ler
Üç tarafı denizdir ama
Dört tarafı çepeçevre acı, vatanımın.
Bu yüzden bilirim ki
canı da yanar maviliklerin
Canı da yanar

Ahmet YILDIRIMTEPE