Çekiyor aslında birbirini,herkesin canı,
Ne yazık ki elvermiyor söylemeye o kanı…
Yok mu sanki hiç kimsenin,sapık,kalleş yanı,
Öyle bir bilinmez dert ki,konulmamıştır tanı…
O seni tanımaz,sen istediğin kadar tanı,
Tanıtmak için kendini,çalacaksın o çanı...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
