Onbeş sene oldu sanırım; bir yaz günü komşumuz Mehmet Bey’e, başlıktaki ifadeyi kullanmıştım.
Bir gazetede okumuştum alakasız bir zamanda.
Gıcıklığım tuttu söylemedim, Türkiye Türkçesi karşılığını; Yüzlerce tahminde bulunsa da Mehmet Bey, nafile.
Aylar geçti bir yılbaşı gecesi, işyerini kapattım eve gidiyorum, karşılaştık Mehmet Bey ile.
Yukarıdaki söz ile selamladım; Şimdi anladım, yeni yılınız kutlu olsun demişti; Kırgızca bir ifadeydi bu.
Temmuza saatler kala, kırk dereceye yaklaşan sıcakların eşliğinde, ne alaka! diyecek bazı dostlar.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,