Caneyyy Şiiri - Emrah Atakaya

Caney
Sevdim seni Caney,
Aklım sakat, gözüm kör olana kadar.
Bir çınaramı benzetsem sesini,
Bir gülemi benzetsem kokunu.
Sen sanki varlıkta yoksun,
Hayaller gibi,düşler gibi,rüyalar gibi...
Varlığın herşey, yokluğun mahkum solcu bir şair gibi.
Dibi gelmeyen bir denizsin.
Kokusu bitmeyen bir gül,
Yağmurdan sonraki toprak kokusu,
Bir derin bakışın, örgütsel suç.
Kürtçe ıslık gibisin sen
Sen benim en kalabalık anımın yorgun halisin.

Sonra dedim gel caneyy,
Dağlarıma kar ol.
Güneş olayım eriteyim seni.
Dağlarımın eteklerine ak
Akan su ol gönlümün nehrine.
Gönlümün etrafındaki bitkiler, kuşlar sana eğilsin,
Muhtaç et kendine.

Gel baharıma gül bahçesi ol
Her yeri kokun sarsın,
Gel geceme yıldız ol
Gün doğumuna kadar seni seyredeyim.
Kaç çay içerim,
Kaç defa aynı müziği tekrar tekrar dinlerim,
Seni seyrederken gecenin ayazında.
Gel caneyy illegal düşlerime gel.

Zar adam-927 2326