Kaybolan yıllar değil
Kaybettiklerimiz
Kapanmayan yaralar
Kaybedemediklerimiz
Ne gelen var bahçene ne de giden
Ne koklayan var gonca gülünden
Sen çiçeklerini satamazsın ki
Ölürsün üzüntüden
Güneşin battığı yerden
Doğmasını beklersen
Karanlığı aşamazsın
Arkana dön ve sabret
Bir günümü bile hatırlamıyorum
Seni düşünmeden geçeni
Bilsen ne çok sevmiştim seni
Bir umutla düşerdim
Hep bir umutla yollara
Sen o yollardan hiç geçmezdin ki
Salata yaptım aklımı
Bolca limon sıktım
Az da sızma zeytinyağı
Bandım lokmamı
Bir yudum aldım
Kalbimin içinde
O kadar çok sen varsın ki
Zor sığıyor bedenime
Çıkartmaya kalkarlarsa günün birinde
İnan ki
Silmek zor bazen yazmaktan
Yazmak daha da zor yaşamaktan
Yoruldum her seferinde
Silgi kullanmaktan
İstanbul 2007
Öyle bir halin var ki
Kenetlenmiş ellerin
Ağır çekiyor ayaklar
Titriyor dizlerin
Diline kar yağmış sanki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!