Bedenlerimiz yakındı ama ya ruhlarımız,
onlar hazır mıydı yeni doğacak günlere?
Biraz sevgiye muhtaç kalmıştı kalbimiz,
susamışcasına saldırdık aşka.
Özgürlüğe adım atan mahkumlar gibi ayaklarımız gitti sevgiye.
Yaklaştı vücutlar,sustu camda öten kuş,
Yeterince kalbimiz yok,
Söyleyecek güzel sözler için,
Konuşmak boş birşey değil bizim için.
Hep aynı kelimelerle de olsa
Sürekli tekrarlarla yaşasak,
Hayattan sıkılmak zorunda değiliz.
hız göstergesi ve motor sesi,
yavaşlamaya yüz bulamayan hayatların
isteklerinde yok olmuş küçük insanlar,
pervasızca ilerliyorlar kaldırımlarda
ışıklar akıp gidiyor üstümden
içimde korkusuzca ilerleyen emirlerle
Sevgilerini gösteremediler yazık
Günler az geldi yıllara bakınca.
Yaşları olmuş neredeyse bir ömür
Yağmurdan korkan 21.asrın dünyalıları.
Amaçları kalmamış yazık,
Esen rüzgara bakarak yaşamakmış hayat,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!