Canemın dedim, ya da ömrü hayatım,
Güneşin ıssızlığına sığınırken sevdim seni,
ve bir keman sesini yitirirken hüznün merkezinde.
Kirlenirken aşklar insanlığın ihlalinde,
yeryüzünü kaplarken alabildiğince umutsuzluk,
sevdim seni yüreği eline verilmiş bir kadının gözlerinde.
Canemın dedim, ya da ömrü hayatım,
Gönlünde misafir olmak istemiyorum,
yerleşik bir sevgi varken aşkı ebedi kılacak.
Kayıt Tarihi : 7.1.2015 07:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nihal Bıkım](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/01/07/canemin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!