Cane Şiiri - İbrahim Etem Ekinci

Bir yudum mutluluğu çok mu gördün ki bana,
Al onu da başına çal senin olsun cane.
Hiç korkma ketumumdur rahat ol benden yana;
İstiyorsan canımı al senin olsun cane.

Kime canım dediysem o zehrini zerk etti,
Gonca gül sandıklarım Gülşen imi terk etti.
Felek dersen insafsız matemlere gark etti;
Ben karalar bağlarım al senin olsun cane

Ben alıştım dertlere tiryakisi olmuşum,
Kurur mu gözyaşlarım yüreğe doldurmuşum.
Hazanı yaşıyorum son demimi bulmuşum;
Koca çınar yıkıldı dal senin olsun cane

İntizarım bu sana sen gönlünce murat et,
Dilim lal olsun benim diyemem ki feryat et.
Sen yaşa doya,doya beni öldür rahat et;
Ver zehir i içeyim bal senin olsun cane

Ne insafın var senin ne sevgin merhametin,
Oyun mu oynuyorsun söyle nedir niyetin.
Tutukluda değilsin elinde hürriyetin;
Ben çıkmaz sokaktayım yol senin olsun cane

Ama bil ki o yolda başım var bedenim var,
Etem-i yi kınama kendimce nedenim var.
Ruhum benden uzakta musallada tenim var;
Doymadıysan azaba sal senin olsun cane.

İbrahim Etem EKİNCİ.
13.10.2013.ANKARA.