Karanlık çökmekte iken yine güne
Kedinin gözlerindede gün batıyordu
Sabaha bir daha doğmayacaktı belki
Bu ne bir son ne de bir ilkti
Başucunda can dostu arkadaşı
Son nefesine kadar can yoldaşı
Tüylerini sevgiyle okşuyordu
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bunlar benim hissedip ifade edemediğim duygular
kedi ve köpeğmin son nefeslerine kadar yanlarindayken, evet ayrılmak, acıydı ve tenhaydı...
Ne güzel anlatmışsın Kubilay...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta