Candı, Canandı, Heyecandı...

Sevgiydi suyu, ekmeği
Saygıydı özlediği
Değerliydi dostlukları
Kibardı, estetikti, mertti
Güçlüydü sezgisi, hisleri
İnanmadı mı
Ulaşılmazdı dorukları
Asla sevmemişti zorlamayı
Ve asla hak etmiyordu
Bedbahtlığı...
Sevdi mi
Zaten açardı yedi verenleri
Mantıklı ve gerçekçiydi
Ama deli doluydu yüreği
Mutlaka bir fırtınası vardı
Ve mutlaka bir sessizliği
Öncesi ve sonrasında...
Ruhunun derinliklerinde
Çiçeklerle bezeli bahçesinde
Gözlerini kapatıp salındığı
Hayattan düşlerini süzdüğü
Bir salıncağı da vardı bence
Ellerini, gözlerini ve ruhunu
Hak eden sıcacık bir yürek
Hayal veya gerçek...
Mutlaka vardı dünyasında
Şirin bir ev ve çok sevdiği
Bir köşesi evinin içinde
Mutlaka vardı...
Azaltan değil, çoğaltandı
Candı, canandı, heyecandı
Dünyayı yaşanır kılandı
Anamdı, karımdı, kızımdı
Hayattı, tabiattı, insandı
KADINDI...