Cândan Sığındım Şiiri - Murat Alp Tegin

Sâhipsizim bir sâhibim var oda Allah
Benden ne isterler bilen bile eyvah
Der, durmadan ak çağlayan ile emyah
Cândan sığındım çâre bulmadı dergah

Akşam köteksiz bir öğün yiyemezdim
Gün görmedim ben mutsuzum diyemezdim
Gömlek, pabuç sağlam çorap giyemezdim
Cândan sığındım çâre bulmadı dergah

Yoktur serânım kimse söylemez demden
Vâsıl giden hüsrân döner bu kademden
Gündüz gören korkar kaçardı sademden
Cândan sığındım çâre bulmadı dergah

Gözden düşen toy gözlerim yaftalandım
Sessizce düştüm, arkamdan baltalandım
Kalkansızım tam ortadan ortalandım
Cândan sığındım çâre bulmadı dergah

Gönlüm anamdan, septi ondaki benler
Akılm babamdan mutlulukla gezenler
Lâkin ben neden gülmedim işidenler
Cândan sığındım çâre bulmadı dergah

Firkat yükünden sarp yolda tıkandım
Gurbetteyim katran sularda yıkandım
Hakksız esen yellense karşı çıkandım
Cândan sığındım çâre bulmadı dergah

Sabrım nihâyet taştı, gürlese dağlar
Sultân dayanmaz sâki söylese ağlar
İsmen Murâdî dense, yansa çerağlar
Cândan sığındım çâre bulmadı dergah
Vezni: Müstefilün/müstefilün/feilâtün(fâilâtün)