Ozanımsın Canımsın Cananımsın

Sen
Ela gözlü Karac’oğlan dilberi
Aşık Nesimi’de kanayan deri
Sümmanî' nin gözünde bir Gülperi
Ozanımsın canımsın cananımsın

Sen
Fuzuli diliyle öten bülbülsün
Pir Sultan Abdal’a atılan gülsün
Yunus’un göğsünde çarpan gönülsün
Ozanımsın canımsın cananımsın

Sen
Mevleviler dergahında bir neyzen
Bir ozansın elinde saz ile gezen
Türküler söyleyip maniler dizen
Ozanımsın canımsın cananımsın

Sen
Mücevhersin pazarda satılmayan
Seneler geçse de unutulmayan
Mihriban’sın gönülden atılmayan
Ozanımsın canımsın cananımsın

Sen
Aşık Veysel’in gözünün ışığı
Hem halk ozanı hem gönül aşığı
Dergahın, yar zülfünün dolaşığı
Ozanımsın canımsın cananımsın

Sen
Kırşehir’de gül olup da bitersin
Gül dalında bülbül olup ötersin
Çobanoğlu gibi Kars’ta yatarsın
Ozanımsın canımsın cananımsın

Sen
Bozkırın tezenesinde ses
Bir Bektaşi’nin dilinde nefes
Dosta gül bahçesi düşmana kafes
Ozanımsın canımsın cananımsın

Sen
Kırılan bir sazsın Şenlik elinde
Aşık Reyhani'sin Dadaş ilinde
Fermansın Dadaloğlu’nun dilinde
Ozanımsın canımsın cananımsın

Sen
“Muhabbet Sofrası"sın İmami’de
“Cennet Kuşu”sun Aşık Feymani’de
“Destan”sın Everekli Seyrani’de
Ozanımsın canımsın cananımsın

Sen
Hak aşığı bir ozan bir Veli’sin
Mahsuni Şerif’ te sevgi selisin
Taşlıova’da “Asya Güzeli”sin
Ozanımsın canımsın cananımsın