Candan Ötesin Şiiri - Adem Durmazer

Ben ne nankör
Ne duygusuz
Ne düşüncesiz insanmışım meğer

Sana hep gözüm
Gözüm deyip durdum
Bu gün anladım ki
Gözün
Şu bir şey sandığım
Üzerine titrediğim gözün
Hiçbir değeri yokmuş meğer
Cenneti gördüm
Sen gözden de ötesin

Ben ne cahil
Ne kaba
Ne görgüsüz bir insanmışım meğer

Sana hep gülüm
Gülüm deyip durdum
Bu gün anladım ki
Gülün
Şu güzel bildiğim
Mis kokulu sandığım gülün
Hiçbir değeri yokmuş meğer
İrem de gezdim seninle
Sen gülden de ötesin

Ben ne zevksiz
Ne densiz
Ne yavan bir insanmışım meğer

Sana hep balım
Balım deyip durdum
Bu gün anladım ki
Balın
Şu doğal sandığım
Tatlı sandığım balın
Hiçbir değeri yokmuş meğer
Abu hayatı tattım seninle
Sen baldan da ötesin

Ben ne bencil
Ne kendini beğenmiş
Ne ukala bir insanmışım meğer

Sana hep ben
Ben deyip durdum
Bu gün anladım ki
Ben’im
Şu becerikli
Akıllı
Matah bir şey sandığım bedenin
Hiçbir değeri yokmuş meğer
Huri melekle tanıştım seninle
Sen bende benden ötesin

Ben ne garip
Ne zavallı
Ne fukara bir insanmışım meğer

Sana hep can
Can deyip durdum
Bu gün anladım ki
Canın
Şu hassas
Özel
Kıymetli bildiğim canın
Hiçbir değeri yokmuş meğer
Yeniden doğdum seninle
Sen candan ötesin
Candan ötesin
Adem durmazer