Candan / Camdan Kalp Şiiri - Enver Akbarut

ah iki gözüm
kayısılar zamanıydı
candan bir kalp
camdan bir kalp
arzusu ile ram olduğumuzda

sözleştik halaylarla
şeffaf bir kalp sen
şeffaf bir kalp ben
bazen sen, bazen ben
yarı sen ,yarı ben
kumda balıkları görürdük

kumdu camın özü, kırılgan
sarılıp, karışıp yumuşayalım
kum ve soda eriyelim fırınlarda
huyumuz değişmeden akalım
böyle olu cam
böyle olur can

çarpıldık
düştü kırıldı cam
kırıldı camdan can
hüznün çıplaklığına düştük
tek başına, iki kişilik yaşayarak

ah hüzün ve yalnızlık
geçersin bir kanyondan
altı su, yanı dağlar
bir yanın gölgelerde yanar
bir yanın çığlıkların ekosunda ağlar
cama benzer su
suya benzer cam
kırılınca kuma döner
ey çivit mavilerde ki sevgili

kırıldı cam, yıkıldı can
terk etti sevdan beni
dAR'da zOR'da tek başıma
yine de seni sevdim
istemesende
ben kendime seviyorum teninsiz
kime ne

yine kumlardan kalp yapacağım
yine yanıp, eriyip, akacağım
gelirsen istersen
beraber yapalım, olur mu.