Renge bürünürsün bizim toprakta,
Susayan gönülde yanan ocakta.
Olgunca meyvemsin beni susturan,
Gönül özlemimsin açan kucakta.
Sevgi dedim sevgi, sana baş eğdim,
Ateşinle yandım, gülüne değdim.
Tatlı sevincimsin beni coşturan,
Kanadın altında yaşayan beydim.
Muhabbet kuşumsun, huzur sunarsın...
Duraktan durağa sen de konarsın,
Teselli telimin tınında duran.
Hatır gönül bilen akan pınarsın! ...
Sevgin benim sevgim, sana muhtacım,
Alın yazımız bir başa baş tacım.
Güzelliğin sende beni durduran,
Dünya güzeli, âlemin harcısın.
Nazır'ım canda canı perçinledim,
Kırıldı aynalar, sonsuzca sevdim.
Canda cana geldim, sarp dağı aştım,
Ne nefsine küstüm ne de inledim,
19.12.2009/Ankara/Nazır Çiftçi
Nazır ÇiftçiKayıt Tarihi : 19.12.2009 21:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Acaba bu hayatta insan kendi şartına vefa etmemiş midir?..
Her vakit Gül kokulu bir dua yetişir.
Hiç yüreğimden haberim yok ki.
Gönülsüz dünyanın haline rağmen dostsuz gidilir mi?..
Gamın sebebinden her düğümü açacak kadar. dostum duada.
Eğer Elif'ten başlayıp bir harfi yerine getiriyorsam, aşk olsun.
Ben ancak yalnızlığa rağmen şikayetten uzağım.
Bir dua haberimi ulaştırır, başka hangi kapıya varayım?
Yüreğinize sağlık
güzelim memleketimizin özellikleri ve güzelliklerinin ifade edildiği dizelerdi...
anlamlı ve değerli çalışmanızı yürekten selamlıyorum......Emeğinize yüreğinize sağlık....başarınızın devamını diliyorum.......ilhamınız sonsuz.... kaleminiz tükenmez olsun......
şiire ve şairine saygılarımı sunuyorum.....
Bizim gönüllerimiz toprak gibidir. Bir tohumla elvan elvan çiçekler açar. Bu sevgi tohumunun rengi saflıktır, sıcaklıktır, samimiyettir. Yanan bir ocak misali susayan gönlümün susuzluğunu, senin meyve güzelliğindeki olgunluğun teskin eder, senin huzur veren tadın beni sakinleştirir, senin güzel sözlerin beni ben yapar. Çünkü sen bağrımda açan özlem çiçeğimsin.
Sevginin sıcaklığında erimemek mümkün mü? Sevginin yumuşaklığında ehlileşmemek mümkün mü? Aşkı yaşayıp, aşkı bütün benliğinde hissedip yanmamak mümkün mü? Bir gülün güzelliğinde mest olmak gibi sensin varlığında sevinç coşkum artmakta, güven veren kanatlarının altında kendimi beyler gibi hissetmekteyim.
Şairin aşkına, maşukuna güveni sonsuz. Kendini, onun sıcak ve güvenli kollarına bırakan bir çocuk gibi algıladığını düşündürmekte bizlere.
Onunla yapılan sohbetlerin insana huzur verdiğini, muhabbet kuşu gibi kendinden kaçmadığını, hep yanı başında olduğunu, kendi sesine ses veren teselli telinin bir bakıma yansıması olduğunu belirtiyor. Bir pınar gibi yanmışlara su veren, onların yanmış gönüllere su serpen, hatır gönül bilen hatırşinas biri olduğunu belirtmektedir bu bölümde.
Sevgi, bizim sevgimiz, sevgimiz bizim kaderimiz, başımızın tacıdır. Senin güzelliğin beni sende eğlemiştir. Âlemlerin güzeli de olsan, âlemlerin harcı da olsan ben sena meftun olmuşum, kaderimi senin kaderinle birleştirmişim. Yani benimsin, benden başkasının olamazsın.
Bu canı senin canınla perçinledim. Kendimi, varlığımı senin varlığına adadım.
Kendimi görmem için aynalara bakmama gerek yok. Çünkü sana baktığımda zaten kendimi görüyorum. Senin varlığında yeni bir can buldum. Artık aşılmaz dağlar bile bana engel olamaz. Nefsim sensin, senin varlığında, senin yanında bütün dertlerimden sıkıntılarımdan kurtuldum. Çünkü sen huzurum, mutluluğum, rahatlığımsın.
Duyguların çok güzel bir şekilde dörtlüklere yansımasını okudum. Sade bir anlatımla bir gönül pınarı olup akmış kelimeler.
Yüreğine, kalemine sağlık. Her daim yazasın değerli üstat.
Saygı ve sevgilerimle…
www.devranalem.com
Devranalem.com 'da Günün Şairi Seçildiniz Tebrikler...
www.devranalem.com
TÜM YORUMLAR (4)