Canberk Seven Şiirleri - Şair Canberk Seven

Yaşanacak yılların varken, kim öldürdü yaşarken seni?
Eğlenecek yaşlarındayken, kim aldı hevesini?
Mutlu olman gerekirken, kim bu kadar üzdü seni?
Söylesene çocuk, kim bitirdi gençliğini?

Bak diyemedim, 19 yaz geçirdim,
Hiçbirisi yakmadı beni, gittiğin Haziran gibi haylice.

Oturdum masaya, önümde güldüğün fotoğraf;
Elimde içki, hayalimde biz, ağladım saatlerce.

Çıkmıyorsun aklımdan hiç bir gece,
Kalbimin ortasında yerin çoktan hazır bile.
Gitmiyorum ben hiç bir yere,
Ya biz olacağız ya hiç, ağzından çıkan tek kelimeyle.

Her gün bir bir artan düşünceler ama bir tek sen.

Ekimin son mısralarındayız, birini seviyorum.
Aklıma geliyor, deli gibi gülümsüyorum.
Onu görünce aşırı heyecanlanıyorum.
İlk defa güzel duygularım için kalemi elime alıyorum.

Ey kalbimi çalan esmer kız, sen nesin?

Ölmeyi düşünürdüm önceden,
Sen hayatıma girmeden.
Her gözlerime baktığında,
Tutundum hayata yeniden.
Aşık oldum her zerrene,
Bağladın beni kendine.

Bıkmaz usanmaz bir mizacım var.
Sana zincirlenmiş kızgın kordan bir kalbim var,
Bütün dünya da sana sırtını dönse;
Unutma, sana sarılmayı bekleyen biri var.

Ne yaptıysam kavuşamadım bir türlü sana,

Çak-mak lazımdı bana,
saflığım anlamak için.
Çak-mak lazımdı,
yalanlar anlamak için.

Çakmak lazımdı bana,

Bir boşluk hissi var içimde epeydir,
Issız bir dinlenme tesisinde,
İçtiğim bayat çay eşliğinde,
Güzelliğin gözümün önünde.

Gideceğim yerinde çare olmayacağını anladığım, yalnız yolculuk hissi var üzerimde.

Kırıldık, kaynatıldık. Çelik gibiydik biz, oldukça parlak, sert ve güçlüydük.
Çeliğin sıcağa dayanamadığı gibi, insanoğluda sevdaya dayanamadı.
Çelik eridi, şekil değiştirdi.
İnsanoğlu ise büyüdü.
Çelik kırıldı, kaynatıldığı yerde iz kaldı.
İnsanoğlu ise bir daha eskisi gibi olamadı.

Deliriyorum galiba günden güne. Sana olan bu sevgim sarhoş ediyor beni sanki avare.
Sensiz olduğum her gün aynı işkence. Seviyorum, seviyorum seni hemde delice.