Canberk Özata Şiirleri - Şair Canberk Özata

Ne zormuş aşk acısı,
Ayrılık acısı,
Özlemek ne zormuş hasretlik beklemek ümit etmek ne zormuş,
Ağlamak yok yüreğim
Tüm acılara inat yıkılmadım yüreğim
Biz seninle ne acılar yaşadık

Hayat dediğin kısacıkmış ne boş
Bunca sözünün hepsi yalanmış neresi hoş
Giden gitti ay dut gibi sarhoş
O olmadan saçmasapan yakamoz
Söyle onun derdi ne? Ettiğim altı üstü bir kelime
Bu hayatı sürer misin dedim benimle

Bu şiir sana, bu şarkı sana
Ama sen bunu bilmeyeceksin
Yaşadıkça ve nefes aldıkça
Acaba, acaba bir gün döner mi diye
Bekleyeceksin boşuna
Boşuna, boşuna bekleyeceksin

Hayat bazen öyle insafsız ki
Küçük bir boşluğundan yakalar
Hissettirmez en zayıf anında
Seni ta yüreğinden yaralar

Ellerin kolların bağlansada

Benim Hayatım'da Biri Vardı Ama Şimdi Yok
O Benim Hayatımdı Çok Sevmiştim Çok
Herşeye Kabulüm Ama Gururum Çok
Bende İhanete Hiçmi Hiç Yer Yok
Boztepe Şahidim Olsun Ona Karşı
İçimde En Ufak Bi Duygu Yok

Ellerimiz kayıp giderken birbirimizden,
Böyle bakıp, boğazımda düğümlenirken kelimeler...
Beni bırakıp gideceğine inanmamıştım..

Sevenler hani bırakıp gitmezdi,
Denizler hani onlarda köpürmezdi,

Hüküm giymiş hayallerim,
Çareler içinde çaresizim,
Yaşıyorum nedeni belirsiz bir hayatın içinde
Yaşadığım her saniyede boğuluyorum sensizlikle

Anlayamadığım,bilemediğim söylemek isteyipte söylemediğim,

Kalbimin sesini dinliyorum ben yine
Seninle, sensizlikle
Umutlarımın bittiği biranda
Güneş doğuyor yine en tepeden derine

Gözlerimi kaçırıyorum ben yine

Sana ilk bakışımda
Gözlerine öyle dalmıştım ki
O kadar güzel geldi ki herşey seninle
Yeniden doğmuş gibiyim

Sessizliğimle sevdim seni

Ayrılığın diğer bir adı da, senin adındı
Kırık bir kalpte yankıydı adın
Ne zaman sana seslensem, bu keskin soğukta
İçimin yanıp kül olduğu, ateşten durumdu aşkın

Sahip olamadığım, seninle olan gerçeklerim vardı