Canavar, Sen ve Ben Şiiri - Mustafa Dinler

Saçların var
rüzgarda sallanıyor,
dudakların var
her gün ballanıyor.
Uzaklarda;
çok uzaklarda bir canavar,
sana görünmeden
sana bakıyor.
Ve ağzının suyu akıyor.
Ve besbelli
sana sulanıyor.
Kıskanıyorum seni ondan
-bütün canlılardan-
Her an sana yaklaşıyor….
Yaklaşıyor…
Yaklaştıkça yavşaklaşıyor.
Yaklaşıyor…
Yaklaşıyor…
Yaklaşıyor…
Tan elini uzatmış seni tutacak
canavarı görüyorsun,
elinde bir mendil var
ağlıyorsun.
Hayatında ilk defa benden
yardım bekliyorsun,
sana sırt çeviriyorum
‘’ne yapacak? ’’ diye;
canavara gidiyorsun.