Canavar Şiiri - Kerem Reisoğlu

Canavarlar
Doğumundan ölümüne,
Hatırladığıyla unuttuğuyla,
Sözde acısı, mutluluğu ve üzüntüsüyle,
Her şeye aç olan canavarlar.

Zekâsıyla, gücüyle,
Hayatındaki kişilerle…
Bu dünyasındaki her şeyin hiçbir şey olduğu,
Tatminsiz, tatmin olamayan, prangasız canavarlar.

Kendisini yine başka bir kendisinin kandırdığı,
Tırmandığı dağı sürekli yükselten,
Uyumsuz, uygunsuz, belirsiz…
Vakti gelince kendini yiyen, karşılıksız…

Herhangi bir şeyi, her şeyi olabilen,
Canavarın canavarı olan,
Canavarları yanında masumlaştıran,
İşte bu o korkunç canavar.

İnsanı anlamaya çalışan,
Canavarların içinden çıkan,
Bu tek tatminsiz canavar!