Canavar Şiiri - Ahmet Fatih Erdöl

bir canavarla sohbet ediyorum
en sevdiğimiz yemekler aynı
onun dişleri bir dağı devirir
beninkiler ancak kelam etmeye yeter

masamızda tek kağıt tek kalem
artık müsadesi yok, elime kalemi almama
bazen dalıyorum yıldızları izliyorum
canavar ses etmiyor karanlığı işaret ediyor

eski filmler izliyoruz bazen
ben gülüyorum canavar gülmüyor
ben altını çiziyorum kalemle isimlerin
kalemi alıyor elinmden ve çiziyor
isimlerin üstünü tek tek

canavarın cismi yok, isimsiz
eskiden tanımazdım da
artık sohbetimiz ayrı gitmiyor
görenler korkuyor, neden korkuyorlar
korkmayın diye ben varım
beni görün ,neden bakıyorsunuz ki canavara?

sayısız nefes aldı, aşk beni terkettikten beri
canavar..