Zincire vurulmuş zenciler gibiyiz, hepimiz.
Sırtımızdan akan kan, ter tek izimiz.
Ruhumuzu yavaşça köreltiyoruz, kalıyoruz ailesiz,
yurtsuz,
yuvasız.
Aynı şeyleri yaşıyoruz, tekrar tekrar.
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.




sizin bu şiirinizden sonra
umut etmek istiyor insan
bütün bu kötülüklere rağmen ..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta