Dilinden fırlayan zehirli oktur;
Barışmak ne mümkün üzdün yar beni.
Böylesi bir infaz bana mı haktır?
Danışmak ne mümkün üzdün yar beni.
Vicdanın şerh koymuş kalp gümanına,
Birazcık hak söyle din,imanına,
Çılgın dalgalardan dost limanına,
Yanaşmak ne mümkün üzdün yar beni.
Yüreğim bir mecnun sezgisi gibi,
Yanık bir ağıdın ezgisi gibi,
Mehtap gecelerde eskisi gibi,
Buluşmak ne mümkün üzdün yar beni.
Canımdan kopmuşsan tekrar cana var,
Tenha dünyanda boş heyecana var,
Öfken ki tek dişli sanki canavar,
Karışmak ne mümkün üzdün yar beni...
Kayıt Tarihi : 1.5.2014 13:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
2013
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!