Cananın Hayali Şiiri - Kadir Karakulakküçük

Açma perdeyi sevdiğim,çünkü cân uykuda.
Gönül perdesini aç,candaki cânan uyansın.
Esme ey rüzgar,karanlığımın renkli ufkunda,
Candaki cânanın hayali,camda dağılmasın.

Basma çiğ düşmüş toprağın sabah ayazına,
Gölge etme yar,bahçeme doğan beyazına.
Kirpiklerimi örten,hasretin kalın duvarlarına,
Yaslanmış uyuyan sisli hayalin uyanmasın.

Mutluluğumun yeşil vadisindeki rüzgarlarda,
Dağılan saçlarını tara,aşkımın ilkbaharında.
Hazan yaprağı gibi solan,aşıklar sofrasında,
Kavrulurken yanan acılar,canda çoğalmasın.

Gülün dikenine konmuş,bülbülün şafağında,
Doğan güneşe aşık ayçiçeğimin yaprağında,
Kuruyan tohumların,can veren harmanında,
Savrulan hayalin,aşkın hazanında ağlamasın.