Cananımsın Uzak Olsan da İçimde Yaşayanı ...

Sınanmış sözün doğrusundan,kınanmış gözlemlerin doğusuna ismimi yazan Aslı’nın asıllarından bir aşk büyür bizi çeker ay düşlerine.
Ben senin hilal haline ,ben senin kalem yazına, ben senin kazanılmamış duruşuna aynalar astım.Bütün hislerim sende taranır.
İnci mercan yalnızlığının tablalarından yalnızlığımı sorar ahdin ve vahidim.
Sonu sönmeyen ufkun uzantılarından uzanmış hayallerim büyür,büyülerim buselerinin canhıraşlığını.Kalırım sana.
Huzurumun zansız mimiklerinde dehanın aortlarını gıdıklayan heveslerim susuz özlemler büyütür.
Yurduna uğramamış,aşkına susamamış,aklanmamış müebbet kalışlar arasında gelişinin Arasatlarında arsa alan yeni beni tanı, tanıştır geleceğini…
Alaca yalnızlığıma süslenmiş düşler düşer aynaların rayına. Kav düşüncelerin düşlediği bensizlik ikliminde hep yazlar çıkar yazgıma..
Bunca karakış yaşayan aşk yaşantımdan yeterlilik fiilinde duraksadı asilikler.
Sensiz her yerde çekilmem ki çanaklarında ruhun tüm görüntülerini izlemek ister karasal sevdam.Bu yüzden karasal frekansından beni izliyor tüm şiirseverler.
Akbabalar babalışır, aylalar Leylalar yerine bebekleşir aşka
An düşürmemek için anlık masallar anlatırım çocuk haline,büyüsün sevda halin …Ki varılmanın kazanımlarında buluşmalarımızın fotojenik rengine gökkuşağı da eklensin.

Şimdi, son bir kez daha bak bensiz her ana.Bütün parçalanmış aşkların acısını geliş bıçağıyla keserek, bu arası, bu aba, bu asalsı hayata sancak gibi aç yüreğini. Ay bağlasın saçlarını, istersen aşk ben düşsün sıcaklarına, ya da at aşkımızı gürül gürül akan birgünlerimizin sularına. Kutsanmamış

sözlerin sazına bam telini bağla, aba yakan bülbülerimin kanatlarını okşa, yargıla gülsüz yaşamın kıpkızıl günlerimizden uzak kalışlarını...
Benden dirilen bir yaşamdır, benden süzülen kavuşmadır.Hangi gazele beni eklesen yeni bir şekil olurum.Müsemmen bir nazım şeklinde mavilerim dizelenir. Kafiyelerine adaklar adağım yüreğindeki suskunluklarına rediflerin de olsun.Köklerinde ahengi olan son özlemlerin çekiminde kal.
Özü tükenen, çürümüş gövdesinde gizlenen sularca başkaldırılarla protest duruşlarım kavi kalır. Bıçağımı kesen yalnızlığının camlarında adın buhurlara yazılır.
Her aşığın bin türlü aşını koyamadığı,başını çekemediği yalınç anların
eza kütüğünde, künyem hazanlardan,azanlardan,azılanlardan arınmıştır bilesin.
Hiç öpülmemiş dudaklarına abı –hayat sürerek, yarınlarımı sana deniz kıldım. Dalgalarımın galasında süslenerek, özlenerek, aşklanarak gelesin.
Aşk künyeme yeni bir kimlik aşk ışıltıları eklereyek,cebimde taşıdığım kentli mecnun mührüyle hazırım sana.