Cananıma
Çok yalnızım,
İçim ürperdi yine bu gece,
Başucumda bir mum, aydınlatmaya çalışıyor karanlık odamı,
Yüreğimde bu kadar sessiz,küçük ve karanlık işte...
Küçük bir mum nasıl aydınlatırsa karanlıkları
Yüreğimde anca o kadar aydınlatıyor dünyamı...
Ey Yar...
Hayatımı borçlu olduğum, candan ötem,
Sözlerimi sitem belleme,
Ne kadar karanlık olsada yüreğim,
Senin varlığın herşeyime bedel,
Sen ol dersen olur herşey,
Sen vazgeçilmezimsin, herşeyimsin...
Can Özüm...
Karanlıklarda yürürken bir nur yağar üstüme,
Bilirim ki yine yanımdasın, beni bırakmamışsın karanlıklara,
Güller açar yüzümde ve yüreğimde,
Senin aşkın dolar yüreğime,
Artık korkmam karanlıklardan,
Çünkü Rabbimin her daim yanımda olduğunu bilirim...
Cananım...
Senin aşkın olmasa, nasıl dayanırdı yüreğim bu acılara,
Sen benim yaşama sevincimsin,
Belki sana layık bir kul değilim ama,
Beni bırakma can özüm,
Sensiz bu biçare gönül ne yapar,
Aşkını alma yüreğimden,
Beni karanlıklarda bir başıma bırakma,
Sensiz bir hiçim ben...
Ey yar,
Ya alma sevgini yüreğimden,
Ya da beni al yanına da ayrı kalmayayım senden...
Seni çok seviyorum Yüceler Yücesi Rabbim...
Kayıt Tarihi : 13.12.2009 01:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sevgiliye derinlerden sevgiyle...
hüzünlerin derinlerden sessiz bir çığlık gibi çıkması...
yalnızlığın umutsuzluğa döndüğü bir bakış açısı...
ve yakarış...
dili, teması ve anlatımı ile şiir insanı içine alıp bir yerlere götürüyor...
hak sevgisi nefes aldığı müddetçe güzeldir...
sevginin umutlara ışıması ve gülümsemesi dileğim tüm alemde...
saygılarımla selamlıyorum...
şiir aldı götürdü beni...
etkilendim...
TÜM YORUMLAR (4)