Sensiz geçen günlerde anılar destan oldu
Hatırımdan çıkmadın güzel yüzlü cananım
Ağladım yıllar yılı bedenimi sel aldı
Usumdan hiç çıkmadın mah cemalli cananım
*
Deli divane gönlüm hiç baharı görmedi
Yazın sıcaklığında buzlarım erimedi
Bu yüreğe inanki senden gayrı girmedi
Beynimden hiç çıkmadın hilal kaşlı cananım
*
Her günün batımında gözlerim yollardaydı
Bu ruhum seninleyken bedenim kollardaydı
Özlemin bir çığ gibi yürekle dağlardaydı
Ruhumdan hiç çıkmadın zeytin gözlü cananım
*
Hazan yeli esti hep sensizlik çıkmazında
Savruldum rüzgarınla ağustos sıcağında
Dörtbir yanım buz kesti gurbetin ayazında
Soluğumdan çıkmadın fidan boylu cananım
*
Ruhiyi sorma artık o kuruyan bir daldır
Umudunu yitirmiş yorgun bir sonbahardır
Hasret dolu yıllarla bağlı prangalıdır
İçinden hiç çıkmadın tatlı sözlü cananım.
08.05.2011/OLTU
Kayıt Tarihi : 4.10.2011 15:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!