CANANıM Şiiri - Mustafa Yaralı

Gözlerim yollarda beni bekletme,
Gel gönül sazımı çal be cananım.
Hasretin içine hasret ekletme,
Vuslat haberini sal be cananım.

Ayana çıkmadın bir gün nihandan,
Nalâna döndürdün, olmadım handân,
Feragat etmişim fani cihandan,
Neyime gerek ki mal be cananım.

Bedenim kölendir, ruhum esirin,
Her azama şah’tır, güçlü tesirin,
Sözü yok şiirin, ne de nesir’in,
Konuşmaz dillerim lâl be cananım.

Yandıkça yanmışım hicran çölünde,
Serinlet bağrımı sevda gölünde,
Kulun bayram etsin bir kez göründe,
Bilmem ki bu nasıl hâl be cananım.

Âşık’ın köreldi şu beş duyusu,
Artık gözlerimden akmaz duru su,
Beni boğuyorken Yusuf kuyusu,
Senden başka var mı? dal be cananım.

Derdim beni aştı, kime söylerim?
Kiminle dertleşir, gönül eğlerim?
Bu yorgun bedende canı neylerim?
Kerem etmiyorsan, al be cananım.

Niyazımı duyar bir gün gelirsen,
Virane kalbime şeref verirsen,
Hâli perişanımı sende görürsen,
Yalvarırım gitme, kal be cananım.

Kokunu alırsam seher yelinden,
İçim derya olur duygu selinden,
Ne gelirse gelsin senin elinden,
Yaralıya zehir, bal be cananım.

08.12.2010…Mustafa YARALI