Aşkına mihman olup,seyrine baktım gönül.
Nehirler misali coşup,ummana aktım gönül.
Canansız bir can olmaz bu cana canan gerek.
Canana kulluk edip ne canlar yaktım gönül.
Sır oldum bir bedende,sararıp soldum gönül.
Rüyalarım her daim hakikat yordum gönül.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla