Döner miyim? bilmiyorum.
Hürriyetini yitirmiş sevdam,
Kalbinde esir hayatı sürmekte.
Nereye gittiğini bilmeyen forsalar gibi
Boşa kürek çekmekte...
Sakın umutlarını yitirme
Çünkü,
Umutlar kaskosudur bir kalbin
Olası bir ayrılıkta
Ayakta kalabilmesi için.
Bir defa kırılmaya görsün, şu kalp denilen şey
Bir daha eskisi gibi olmuyor.
Yapıştırılmaya hazır beklese de tüm parçaları,
Nafile yürek kaynak tutmuyor.
Getirdiğiyle kalıyor acılar da sevinçler de,
Kapalı bir kapı,
Duvarlar kör...
Geceye uzanmış yatıyor gün.
Ve sessizlik,
Yalnızlık kadar uzun bir sessizlik...
Bir kelime bölüyor sessizliği tam ortadan.
Yaşayarak öğreniliyor her aşk
Mümkün değil bir kitaptan okuyarak anlamak
Ve çözülemiyor hiçbir insan
Kullanma klavuzuna bakarak...
Kızıldı güneş, hüzünlü bir akşam
Acıları su yüzüne çıkarma vakti
Bir bir hatırlayıp bütün anıları
Ağlamalıyım.
Başlamalıyım yeniden, ama nasıl?
Her ne kadar birleşince yağmur olsa da
Aslında her damla yalnız düşer toprağa
Yalnızlık, kimi zaman hür olmak kalabalıkta
Kimi zaman da esaret tenhalarda...
Sen,
Gittiğin gün
Darbe yapıp
Kelimelerimin saltanatına son vermiştin.
Şimdi
Devrik cümlelere sahibim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!