BİYOGRAFİ…
Canan YAŞAR EFİAP. Yaptığı yağlı boya resimler ile sanat hayatına başlamıştır. Çeşitli karma sergilere katılmıştır.İlk kişisel sergisini 26.07.2007’de Çeşme Dalyan’da açan sanatçı uzun yıllar alaylı olarak yaptığı yağlı boya resimlerle birlikte Van’da tanıdığı Mehmet Arif YAVUZ’ un Rambrand’ın Işığı’nın fotoğrafta da mümkün kılındığını öğrenmesi sonucu fotoğraf sanatını hayatında olmazsa olmazlardan kabul etmiştir.
Özellikle belgesel, portre ve soyut çalışmalarla dikkat çeken fotoğraf sanatçısı Canan YAŞAR ‘n yaptığı çalışmal ...
8 30 çalıştığım sunuma müzik kaydedemiyorum Bayramaliyi arayıp soruyorum
- Bayramali sebebi ne olabilir diye
(Bayramali 7 yıldır fotoğraçılığını yaptığım eğitimlerini aldığım hayallerimi gerçekleştiren UMKE (Ulusal Medikal Kurtarma Ekiibi) Mersin bölgesi başkanı)
_ Bilemem Canan getirmen lazım müdürlüğe geçiyorum gel bakayım 10 daikada aşağıdayım oturduğum site den çıkıp anayola doğru yürüyorum (site anayola bir bina arkada)
Köşedeki binanın altı Güzeltaş perforjeye ait çalışan kadın dükkandan çıkıp sesleniyor
_ Canan hanım Canan hanım
Sokaklar bıkkmış adımlarımdan
Köşebaşında bir yosma oluyor soluğum
Kırılmışlığıyla daralmış kalbime
Gülümsüyorum
Her şeyden ama her şeyden
Habersizim
Bırakma beni aşk!
Bir sabah kollarında olayım
Kurşun gibi in yüreğime ciğerim sen ol.
Yüzünü,
Sıvası dökülmüş duvarlara kazısın ellerim…
Sormadım hiç, bir yüzün varmıydı senin?
Yağma üzerime üzerime
Ara ver soluk al
Sefil bulutlarla esme benden yana
Kara bir bakış kondurma gecenin üçüne
Kapının kolu elimde
Mandalı çevirecek güç nerede
Ne kadarını anlattım özlediklerimin
Gülmseyerek
İçimde kopardığım kıyametleri
kim gördü
Sahi ağlayan gözlerimmiydi gerçek olan
Sana ait zamanların
Yine gece
Uzanıp bir pencere konduruyorum
Yıldızların tam ortasına
Buzlu camlar ardında kalan yüzün
Belli belirsiz tebessümde
Yüreğim susuyor camın ardında
Tarumar ettim aşk darmadağın
Gözlerin ana kokusu arayan kuzu
Kucağıma üşüyor gülümsedikçe
Ay göz kırpıyor ta singapurdan
Uzanıp koynuna sarılıyorum
Sen dünyadan habersiz
Yalnızlığın dul tanrıçasıyım
Gözlerin ışığı olmayan bir pencerinin önünde
İnatla sıkı sıkı kapalı
Ayaklarının altına aldığın yüzümde aşk var
Acıtmıyor attığın tekmeler
Zamansız saatlerde gitmeler
Ne çok Sen'di hayat
Ayrılığın kora çalan rengi
Eflatuna büründü bu gün
Kalkıp gitmeyi düşledim
Elim kolum alışkanlık
Korktum
Bu gün dünyayı kucaklayabilir
iki satırla
Kıyamete dur diyebilirim
Kapı ardındaki suretim yok
Yeterki beni duy
Yanımda olma
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!