Canan Var Şiiri - Siyami Boylu

Gönül yelken açmış koyda canan var
Leyla mendil atmış soyda canan var
Candan ötesi yok bellersin ama
Menzilini arar say’da canan var

Tomurcuğu coşar gülünde canan
Bülbülün dut yemiş dilinde canan
Yanan aşıkların gönlünde canan
Döner pervanedir Hayy'da canan var

Gönüllere düşen cemrede vardır
Sarıp sarmalayan hakiki yardır
Sanma dünya kula bu kadar dardır
Güneşte, yıldızlarda, ayda canan var

Ne desen nafile sözler tükenir
Gönül ateşinde közler tükenir
Faniden gelirse özler tükenir
Şer gibi görünen hayır da canan var.

Mecnuna döndüren Leyla aşkında
Delide, meczupta, gönlü taşkında
Gönül mabedinin köşe başında
Menzile götüren rayda canan var,

İçimde kaynayan şelale gibi
Zafer müjdeleyen meşale gibi
Gönlümü çevirmiş bir hale gibi
Harmanda, ummanda, çayda canan var