Canan Sende gel Şiiri - Mustafa Karamelek

CANAN SENDE GEL

Bir bahar daha geldi
Bereketi efil efil
Yağmuru çisil çisil
Çiğdem çiçek lale sümbül
Mor menekşe sende gel.

Karıncalar arılar yaşam çabasında
Bir güne bir ömür sığdırır kelebek
Meleşir kırlarda kuzular
Saldırır ana memesine
Sevdası kuzusuna ananın
Öylesi bir sevda sende gel.

Meşk içinde muhabbet
Beni gözlerine hapset
Tut ellerimi bırakma
Gölgesiz zamanlara gidelim
Gönül payıma sevda düşsün
Hüzün hazan zaten hep içimde
Mutluluk sevinç sende gel.

Aşkına müebbet giydim
Bazen yaşayan kul idim
Ümitlerim yaşama hevesim vardı
Kurumuyor şimdi göz yaşlarım
Biraz umut biraz sevgi
Teselli mendil sende gel.

Ömrüme bir gün bahar gelsin
Benim de umutların çiçeklensin
Dallarımda kuşlar türkü söylesin
Usandım kıraç topraklara sarılmaktan
Bağıma bağban canıma can ol
Canan sende gel.

Sancılar sızılar çöreklenmiş bağrıma
Sırtım dağ göğsüm deniz olsa da
Gülmek uzak mutluluk gurbet
Gün yüzü görmez yüzüm
Kabus çökmüş gecelerime
Huzur uyku düş sende gel…

Mustafa KARAMELEK