Gönlün konuşsun açma arayı
Aşıklar deşti hep bu yarayı
Seç diyorsun ya akla karayı
Peki ama nasıl?
Yaşayacak mıyız ki ebedî
Komutan sefere sadece delileri götürüyor
Çünkü sefer, biraz deli olanlarla zafere ulaşıyor
Bilirsin “vatan” deyince durur akan sular,
Benim de kanım deli akar.
Doğrusu, hüznün asıl kaynağısın;
Ey Kudüs!
Ve sevinç senden doğmalı
Sonsuz huzur ve bereketin toprağı
Durdukça alevlerin sönük ve
Diyorum ki İstanbul n'apsın bizi
Kalabalık şehir/
Nereden bilsin bizi
Anla/sana diyorum; İstanbul!
Sana "İstanbul" diyorum.
Bir iki üç... tıp
Sessizlik, ruha üflenen bir ân için!
Ruh; kalabalık bir şehir,
İçinden sıyrılamadığım
Kelimelerle boğuşan hengâme,
Dolgun bir vehim ile kaim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!