Yanımda mısın Anneciğim?
Özlüyorum ellerini anne…
Ellerinde büyümek isteyen ellerim,
Şimdi çok yalnız…
Sokaklar kan rengine bürünmüş.
Avuçlarımda bilinmeyen bir boşluk…
Ayrılık bende mi ben ayrılıkta mıyım?
Issızlığına sığınacak bir sokak arıyor yüreğim!
İnsanlar geçip gidiyor, su misali…
Bend olasım geliyor sebepsizce önlerine.
Kahrını taşıdığım nice isyankar gece sırtımdayken;
Saygısını yitirmiş hayat gözümde
Unuttum artık,
Sınırlarımın nerede başlayıp,
Nerede bittiklerini…
Sükut deyip susuyorum…
Dudaklarımdan çıkamayan her sözü,
Ellerimizle yıkmıştık kulelerimizi
Yaptıklarımızla gurur duyarken;
Arkamızda bıraktığımız harabeleri göremedik!
Kırıldıklarımıza üzüldüğümüz kadar,
Kırdıklarımıza üzülemedik…
Biz doğruların insanıydık!
Bekliyorum
Yetişemedim yüreğine…
Son trenle giderken sen;
Ben öylece bakakaldım ardından…
Sen`le uğurladım göz yaşlarımla işlediğim duaları….
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!