Çağlayarak coşkun akan ırmaklar
Yoruldumu hikayemiz bitecek
Aşkımıza şarkı yazan parmaklar
Soruldumu hikayemiz bitecek
Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Saygı ve teşekkür mesajıdır ;;
Değerli dostlarım , sevgili arkadaşlarım ,
((Canan ! hikayemiz bitecek )) şiirime yapmış olduğunuz yorum ile vermiş olduğunuz destekten dolayı size çok çok teşekkür ederim sonsuz saygılarımı sunarım , Bir başka şiirde yada paylaşımda buluşmak dileği ile sevgiyle kalın sağlıcakla kalın .
Dağların zirvesinde geziniyorum
Rüzgara kapılmış, sürükleniyorum
Umutlarım hep taze dünü yaşıyorum
Hayaller olmaz gerçek,bu aşk bitecek...Hayriye Aygül
İbrahim Bey,
Sizi ve kaleminizi kutlarım,bir dörtlükte benden,selam ve saygılarımla.
İbrahim bey, çok akıcı, harika bir şiir yazmışsınız. Şiir tümüyle ahenk içinde yazılmış....Tebrik ederim....Böyle harika bir şiir okuyunca ben de bir dörtlük eklemeden edemeyeceğim....
Aşkı, gözlerinde heceledim ben
Sevilmeyi bana, sen öğrettin sen
Beni bırakıp, sen olursan giden
Kalbim sende, hikayemiz bitecek...............AHMET TURAN ALGIN
ibrahim bey yine mıhteşem şiir yazmışsınız dost kalemlerde döktürmüş yüreğe bir kelimenin hazinesini bırakıyor şiirler teşekkürler yüreğime döktüğünüz kelimeler yangınlar için teşekkürler hepinize sayğılarımlaşunlarıkaralattı şiirleriniz
Sensizliğin mevsimlerini yaşarken
Saçlarının bıraktığı meltem esintisinde
Hatıraları yakan hasretinin cenazesini kaldırırken
Canan bıraktığı yüreğe ayrılık busesindeki özlemler bitmeyecek
Yürek sesini kutlarım üstat. Yine bir birinden güzel bir birinden değerli buram buram sevda ve aşk kokan nadide satırları yazan usta kaleminizi kutlarım.Gönüllere taht kurmuş olan sevdalar ancak mezarda biter hemşehrim. Bu güzel şiir için sizi kutlarım. Saygılarımla
Gönül dayanıyor bin bir acıya,
Hem hocaya sordum hem de hacıya,
Var mı merhem yürekteki sancıya?
Musallada hikayemiz bitecek.
Biliyorum her şeyin bir sonu var
Zamanı gelmeden olmaz ne kış, ne bahar
Gelecek, geçmişi vefayla sarar
Sende beni hep hatırla yâr........
Çok güzel bir şiir okudum ve okumaktan keyif aldım, tekrar tekrar okuyabilirim.. Her şeyin bir sonu var ama o sonun da zamanı var..Yazan kalem daim olsun kutlarım..
Çağlayarak coşkun akan ırmaklar
Yoruldumu hikayemiz bitecek
Aşkımıza şarkı yazan parmaklar
Soruldumu hikayemiz bitecek...........................//
Çağlayan ırmaklar gibi,salına salına akıp gidiyor,bu güzel ipek yumuşaklığındaki şiir..Ve öyle güzel anlatıyorki,tezatlarla süslü dizelerde, yaşanan o güzel aşkın ölümsüzlüğünü..her haliyle yine mükemmel ötesi güzel bir şiir..Kutluyorum değerli Üstadımı..selam ve saygılarımla..++10 (Ant listemde)
Uygun görürseniz bir dörtlükle eşlik etmek isterim;
Mevsimler bahardan dönerse kışa.
Uzaydan güzeller inip gelecek.
Venüs´ün güzeli düşse bağrıma
Durulmaz bu aşkım, devam edecek....Mahmut M. Özdemir
Şiiri okurken sanki kulağa melodi doluyor. Akıcı ve güzel…
Amma asıl şunu demeliyim: Mahşere gidecek bir sevginin ilanıydı okuduğum.
Saygıyla kutluyorum.
Közde yanıp duran ateşin hatırına
ilmik ilmik işlediğim her satırına
Şiirlerde her gece düşümde fırtına
Kesildiğinde hikayemiz bitecek..........Bülent BAYSAL
Bu güzel aşk şiirini yazan yüreğini ve Kalemini Kutluyorum İbrahim Bey. Şiire bir dötlükle eşlik etmek istedim. Her ne kadar şiir kadar güzel olmasa bile ... Selam ve Saygımla...++
Sensiz bu gönül evimin bacası tütmeyecek
Ucunda ölüm yoksa aşkımız hiç bitmeyecek
Ayrılık yüreğimizde canan uzun sürmeyecek
Ecel gelincede bu ayrılıkla hikayemiz bitecek...........Reyhan Altaş
Yüreğine kalemine sağlık seven yüreklerin ateşi asla sönmesin güzel kaleminizin daima ışıldasın kutlarım.Saygı ve Sevgilerimle +.+
Bu şiir ile ilgili 42 tane yorum bulunmakta