Nasıl olduğunu anlamadan sen gelmiştin yüreğime,
En güzel yerine kurulmuştu sevdan.
Bayram yerine dönmüştü yüreğim,
Çocuklar gibi şendim.
İçim içime sığmıyordu.
Biliyor musun gelişin papatyalar açtırmıştı yüreğime.
Artık gözlerimi açmak mı,kapatmak zamanımı bilemedim.
Ne yapmalıydı şimdi?
Gözlerimi kapatıp,sevdamın beni sürüklemesine,
Göz mü yummalıydı kayıtsız,şartsız bir şekilde?
Ya da gözlerimi aksine tamamen açık tutup,
Beni ne kadar seviyorsan,
Bugün yağmur yağıyor şehrime,
Yarışırcasına akıyor damlalar penceremden
Bense hastalanmasın diye
Dışarı çıkmasına izin verilmeyen,
Küçük bir çocuk misali
Yüzümü elimin arasına alıp,
Yeniden sevmek ne de güzelmiş.
Nasılda kıpır kıpır oluyormuş insanın içi.
Bir tek sözüne muhtaç olduğunu söyleyememek,
Seni seviyorum diyememek de bir o kadar zormuş.
Sevip, sevmediğini bilmeden,
Seviyordur umuduyla bağlanmak çok zormuş.
Bir deli düş belki benimkisi,
Uzak ülkeler diyarına kurulmuş gerçekleşmesi,
Sadece masallarda yazılan bir senaryoya bağlı gibi,
Bizde o masalın ‘’esas kız’’ ile ‘’esas oğlan’’ı.
Ben komşu ülkenin kara sevdaya tutulmuş kızı,
Sen ise o kızın sana olan sevgisini seven,
Ey yüreğine yangın,gözlerine hasret kaldığım sevgili,
Ne çok isterdim kaderimde,kısmetimde senin olmanı
Ama olmadı işte,olamadı belki de
Akreple yelkovanın arasına umut kırıntılarının
Sıkışıp kalmış olduğu zamanlardayım şimdi
Her zaman ki gibi belkiler baş göstermeye başladı
Bir yüz var aynama baktığımda gördüğüm,
Gözleri ışıl ışıl bakan,
İçinde haylaz bir çocuğun gülüşü var.
Birde yüzüne dağılan mutluluk dalgası…
Gülüşler çok da yabancı değil bu yüze aslında.
Her şartta gülerdi de,
Aşk...
Talan ettin kalbimin tün odalarını,
Ne varsa aldın götürdün.
Ne de kızgındım sana,
Çokca da kırgındım...
Ama nereden bileyim daha çok sevebileyim diye,
Senle birlikte başladı yüreğim nefes almaya,
Unutmuştu nefes almayı.
Sen geldin kapalı tüm kapılarımı,pencerelerimi açtın.
İçeriye ‘’sen’’ girdin,’’aşk’’geldi.
Sayende buram buram aşk kokuyorum.
Kapılarımın kilitli olduğunu söylediğimde,
Kimi kişiler tanıdı bu yürek,
Kimlere misafir oldu.
Yüreği hep yerinde durdu,
Ya da farkına varmadan çıktı yerinden,
Ama konamadı hiç diğerinin kalbine,
Havada kaldı kalbi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!