Canan Gül Şiirleri - Şair Canan Gül

Kirlettim geceyi
Yüreğimin en kuytu sevgileriyle
Kirlettim geceyi
Kendi adından kara sevdamla
Girdap mıdır?
Beni boğazımdan yakalayan

Ey gönül
Sevda dediğin
Bilalin sesinde
Yakubun gözünde
Nebinin izinde aranır
Aramasını bilmez

Dün gece yazmadım şiir
Almadım kalemi elime
Sormadım yüreğime
Dün gece yazmadım şiir
Dalgalar vurmadı karaya
Silmedi kumdaki ahenkli kelimeleri

Yine gece
Yine gam yüklü bulutlar
Dokunsam yüreklerine çatlar
Ben kaderliyim onlar benden kederli
Sevdim diyorum fütürsuzca
Sevdiğimle inancım arasında kaldım

Bulut olmak isterdim
Rahmeti doğuran
Tesbih olmak isterdim
Tanesinden nur saçılan
Göz olmak isterdim
Harama bakmayan

Kalbim mi
Sözleşme imzalayan gözlerinle?
Ellerim mi
Saçlarını okşadıkça güçsüzleşen?
Yoksa sözlerin mi
Gönül kayığımı delen?

Yaşamak bir kefen
Kefenlerin en fiyakalısı
Nedir bu kefeninin kumaşını
Kalite kontrole tabi tutmak
Nedir bu kumaş ırkçılığı
Masum insanın degersizliği,

Bay Karanfil
derdi kendi olan sen
Sonra bir kış yanığı yüzle dönüp kendine
Yolun neresinde olduğuna soran
Meselelerin içinde her mesele, içi olan
Dönüpte kendini yoran

Bazı kimselerin pencerelerine açılıyor kuşlar
Envai çeşit perdelere
Tel tel zamana,
Bazı kimselerin enselerinde sarılı ,
ıslanmış mendil gibi kuşlar
İşlenmemiş insan tuzunda

Kulağı bozuk bir çobanın türküsü müdür bu ?

Yükü gönlüne alışır da
Halini sorana açılır deyi