Tattık acıyı “Canan” diye...
Canan can verdi inan
İbrahim vari,
bir garip süvari,
“Kaçarken değil,koşarken”diye
geldi haberi…
Canan’a yolcu Canan
Takdir-i İlahi…
Makamı dirilen ruhlarla
aydınlanan,
giderken de öğrettiniz ya
bu dünya yalan,
tek değişmez hakikat
bu,bâki kalan...
garip yaşayıp, garip gibi ayrılan
harcamadığın hazinenle
makamında şahlan...
Canan,Canan’ın huzurunda uyan...
Canan, Canan’ın nurunda uyan...
Ekim-2009
Gülsüm YavuzaslanKayıt Tarihi : 27.10.2009 08:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gülsüm Yavuzaslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/10/27/canan-a-yolcu-canan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!